باز بیا-سرودی فرزانه شیدا/Farzaneh Sheida

   

یکد وقدم دور شوم  صد قدمی بسوی غم 

باز منم همان که شد جلوه ی غصه وستم
 

آه ز عشق وعاشقی! این ستم پر از ریا 

این دل من رها نشد از ستم و ازآن بلا 

  
باز براه عاشقی  خورده زمین  دل منم 

باز منم که در خفا پر پر غصه  میزنم 

باز منم به عشق وغم انکه فنا شده دلش 

باز منم که خانه ی جور وجفا شده دلش  

باز همان قصیده ها شعله ی داغ و سوز عشق 

آه به قلب من مگو از شب غم ! ز روز عشق 

گریه توان من برُید  ناله درون من شکست 

باز خدای عاشقی ! چشم بروی من نبست 

باز جفای دیگری در ره من نهان شده 

تیر غمی به سوی دل بار دگر نشان شده 

باز به جرم عاشقی دار جفا علم شده
 

این دل ما میان ,,آن,, مُرده دار غم شده 

 
باز نگاه عاشقم مانده به ره گریه کنان 

 
سینه دوباره میکشد غصه وغم از این جهان 

وای ز درد عاشقی ! وای به قلب عاشقان 

ای دل من دگر مرو بار دگر به راه آن
 

عشق فغان وگریه هاست دردوغمو جور وجفاست 

باز به خلوتم بیا که خالی از رنگ وریاست 

باز بیا به " کنج  شعر" به  آشیان شاعری
 

بگذر از این جهان غم این همه عشق ظاهری 
 

باز منو تو وخدا , باز به خلوت دعا 

گریه مکن ای دل من باز

به خلوتم بیا...باز به خلوتم بیا

ف. شیدا شنبه 25 آذر1385 

*اینگونه بودن * سروده ی فرزانه شیدا

 

صدائی خسته در صد واژه ی مبهم   

وصدها واژه ای در سطر خیس قطره های اشک  

میان خیسی هرخط دفتر   

در تب فریاد  

وچون سرخی غمبار شقایق ها   

نگاهی غمزده خونین   

درون سینه اش رنگ سیاهی های یک اندوه 

وتکرار خطوط اشک  

میان خط به خط دفتری خاموش.  

واما بازهم خاموشی واندوه  

ودر صدها سوال مانده در تردید  

به سرگردان سکوتی    

باز پیچیدن بخود... در یاس نا سامان یک" بودن" 

نیازی سخت درمانده  

به فریادی ز قعر سینه ای همواره درخاموشی مطلق   

ویک نومیدی سخت وسیاه از هرچه بودن   

در میان اوج نامردی به قعر نامرادی ها 

اگر حق هم چنین باشد 

چنین حق دل من نیست    

نه حتی حق تودر بودنی    

تنها برای زنده بودن ها .... فقط یکبار!  

نه بار دیگری از روی دانش های عمری زندگی کردن  

فقط یکبار!

ولیکن " زندگانی"   ... "زنده بودن" نیست 

بسی بالاتر از" این"  حق "بودن " هاست  

 ....   

...واما عشق...   

گذار رودباری در رگ خونین قلبی پر طپش اما...  

رسیدن تا به مردابی   میان زندگانی بین آدمها! 

زدنیا حق من" اینگونه بودن" 

بازهم حق دل من نیست  

نه حتی تو!!!   

خداوندی  که جان بخشیده قلبی را 

به هر تن در جهان خویش  

تنی آزاده را روی زمین همواره میجوید   

واما آدمی درحد جای خود    

گرفته حق بودن را  ....میان این زمینِ ِ تا ابد  

 درگیر ناحقی!!!!    

نه دیگر !!! حق تو یا حق من "اینگونه بودن "نیست !!  

فرزانه شیدا - fsheida    

دوشنبه ۲۹تیرماه ۱۳۸۸

معرفی سایت ادبی -شعر وشاعر

 شعر و ادب 

 

 http://www.karbafoo.com/forever.htm 

نیما یوشیج Nima	احمد شاملو Ahmad Shamlou	فروغ فرخزاد Forough Farrokhzad	سهراب سپهری Sohrab Sepehri	اخوان ثالث Akhavan-Saless
گزیده اشعار فارسی و انگلیسی   Some good poems  http://www.karbafoo.com/forever.htm

Click on each photo to access the page of each poet

هرثانیه هرلحظه وهر روز وشبی.....(شرار اندیشه)

  

(دیـروز)    بیـاد   قصه ات   بود  دلم 

(امروز)   سـرای غصه ات   بود  دلم 

 (فردا )  بتو وعشق تو خواهم  پرداخت 

هر چند  گـذار " پرسـه ات"  بود دلم!

آری  بتو  و عـشق   تو  پرداخت    دلم 

(عمری) به هرآنچه کرده ای ساخت دلم 

درسیل   غمی   فتاده    در  غصه وغم 

خود را زغمت  به دجـله  انداخـت  دلم 

(زآن دم ) که دلم را غم  عشق  تو ربود 

تک ( ثانیه) ای   قلب   من  آرام   نبود 

 هر سو چو  زدم ؛ که  دل نبازم  بتو بیش 

عـشق تو ٫  رهی  میان این  سینه  گشود

 دل  پای تو چون  نشست و زنجیر توشد 

با یاد تو (لحظه ، لحظه)  را پـیر تو  شد 

هـر ( ثانـیه ام )   گذشت  با    خاطر  تو 

  (زآن  لحظه) که  دل اسیر ودرگیرتوشد

(هر  ثانیه ای)   که  سر بر اندیشه زدم 

غم شد   تبری  که بر دل  و  ریشه زدم 

(وقتی)  تنه ی   امید مـن   نیز  شکست 

با رغبت  خود  به قلب خود   تیشه  زدم 

دانم   که  به عشق تو  مرا راهی نیست  

آواره  دلم را  ٫ ره   درگاهی    نیست 

با اشک   فرومـیرم  و در هر ( نفسی) 

سوزد دلـم و ٫ به  سینه ام  آهی   نیست 

(آینده )  اگر   شود  چو  ( امـروزِدلم ) 

(هرگز )  نشـوم   رها من ا ز سـوزِدلم 

درهیزم دل  " شـراراندیشه"  بسی است  

تا سـینه   شـود ،    شـراره  افـروزِ دلم  

سروده ی  : 

فرزانه شیدا/۲۵ تیرماه ۱۳۸۸