|
| منو پروانه و شمع |
 کسى آیا برایم قصه مى گوید در این شبهاى تنهائى؟!
کسى آخر دلم را می رمد از رنجهاى تلخ شیدائی ؟! بیا اى همنواى شب نیشن ... اى شمع مجلس ها تواى بال وپر رنگین... تو اى پروانه ى رسوا منو ما هرسه از شور وشر شیدائى دل ، دردها بردیم!
منو ما در سراى عاشقى ها .. غصه ها خوردیم! بیا در کنج این غمخانه ى شعرو غزل ، پروانه ى زیبا بیا اى شمع گریان..... با دل ودلدادگى همپا
منو ما هر سه در درد نهان سینه گریانیم
پروبال وتنى سوزان به اشک درد وحرمانیم
منو ما قصه ویرانى یک قلب غمناکیم
منو ما قصه ى سوز نده ى فریاد افلاکیم
منو ما در خموشى ...... درد و فریادیم
بدرد وغصه زندانى ولی دردیده آزادیم
منو ما قصه ای همواره بر لبها
ولی دراوچ تنهائی
همیشه یکّه وتنها همیشه یکّه وتنها !!!
فرزانه شیدا اول(۱) خرداد ۱۳۸۷
اطلاعیه توسط
آقای اصلان قزللو:
با درود. هفتمین شماره ی خانه نقد به نقد و تفسیر
شعرهای فرزانه ی شیدا اختصاص یافته است .
منتظر نقد و بررسی شما دوستان فرهیخته هستیم.
خانه نقد ( اقای اصلان قزللو):
منتظر شما عزیزان هستیم با تشکر
فرزانه شیدا - Farzaneh Sheida |