من کدوم هستم تو کدوم هستی؟؟؟!!!

 

 

معمولا آدمها از نظر من به( 4 )چهاردسته تقسیم میشن  

۱-آدمهائی که نسبت به همه چیز بی تفاوت هستن  دنیا رو آب ببره  

اونا رو خواب میبره اما در رابطه با خود شخصی خودشون 

دنیارو بهم میریزن اگر که به خواسته های شخصیشون نرسن  

 

2- گروهی که دنباله رو هستن وبسیار زود تحت تاثیر عوامل خارجی قرار میگیرن  

وهرروز عقیده هائی رو که بنظر شون منطقی تره دنبال میکنن از خود شخصیشون  

عقیده ثابتی ندارن وتابع دیگران هستن وهمیشه دراعمال ورفتارشون منتظر تائیدیه گرفتن  

از دیگرانن این تیپ آدمهارو تا هر:جا بخوای میتونی دنبال خودت بکشی 

 وآنچنان تحت تاثیر قرار بدی که یادش بره منطق  

اولیه اش چی بوده واصل چی شد دنبالتت راه افتاد. !

 

3-ودر آخر آدمهائی  ثابت قدمی که همیشه منطقی رفتار میکنن   

براحتی از منطق اولیه  برنمیگردن  

اونها همیشه می دونن چی ازخود ودنیاشون میخوان مگر اینکه بشه ثابت کنی  

که این منطق جدید  واقعا کاربرد درستی داره  

این افراد همیشه شاید محبوب نباشن وآدمهای سرسختی  بنظر بیان 

 اما مسلما  آدمهای موفقی هستن  

که  براحتی  نمیشه در کارشونخلل وارد کنی 

ومن شخصا این تیپ آدمها رو ستایش میکنم وسعی میکنم الگوی خودم قرار بدم 

 

حالا با این تفاضیل وجریانات روز فکر کن این سه دسته بخوان قدمی رو باهم در دنیابردارن 

اولی -تماشگر 

دومی- دنباله رو اما در تردید 

سومی - مقاوم وپایدارن 

بااینوصف متوجه میشی که در راه گفته شده  برای رفتن و حرکت کردن

سومی ، چقدر پشتش خالیه !

حتی بااینکه هدف ومرامش کلی بیشتر از بقیه منطقیه  ولااقل میدونه چی میخواد 

کجاداره میره و به کجا میرسه وپی همه چی روهم به تنش میماله 

وآخرهم تا پای قربونی شدن پیش میره . 

اونم وقتی که دودسته یاد شده حالا هزار مدل به  شکایت و یاانتقاد بلند میشن 

وگامهاشون سرد شده و تماشاگر باقی موندن   

نه اشتباه نکنی د من چهارمی روفراموش نکردم بلکه گذاشتم برای آخر!!!

 

4- و حالا دسته چهارم که شاهد سه دسته قبلی از آدما هستن 

 تا پای جون برای مغلوب کردن این سه دسته مایه میزارن اعتقاد 

 این گروه اینه من خدام تو خدمتگزار من وبنده اوامر من ! 

اینجور آدما راحت مدیر میشن اما باز دلیل نمیشه موندگار هم بشن 

چون هیچوقت همون گروه سومی این اجازه رو بهشون نمیده که 

  

اونو بنده خودشون حساب کنن وبا استفاده از وجود او 

 وبقیه به نان ونوائی برسن و خدائی کنن !

بامید حق  

به قلم: فرزانه شیدا