خبر گزاری مهر/ سخنی از فاطمه راکعی/شعری از فرزانه شیدا

خبر گزاری مهر: فاطمه راکعی:

شاعران معاصر ناب ترین اشعار خود را درباره دفاع مقدس سروده اند

خوشبختانه تعداد زیادی از شعرای خوب معاصر، بهترین آثار خود را در حوزه  دفاع مقدس سروده اند که با تیراژهای بالا منتشر و در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری شانزدهمین کنگره سراسری شعر  دفاع مقدس، فاطمه راکعی گفت: راه ارتقای شعر در جامعه آشنایی شاعران جوان با تاریخ سیاسی و اجتماعی کشور است. آنان باید گسست بین نسلها را پر کرده و  ادبیات دفاع مقدس را غنی تر کنند. وی ادامه داد: آنچه در سالهای اخیر تحت عنوان بزرگداشتهایی در حوزه دفاع مقدس  برگزار می شود تا حدود زیادی نیاز به بازنگری دارد، چرا که محتوای شعر شعرای  دفاع مقدس واقعا آن چیزی بود که از متن این ملت جوشید و این افراد ناب ترین آثار خود را بدون انتظار کسی خلق کردند. وی اضافه کرد: نمی توان انتظار داشت با وجود دغدغه های شاعران امروز که با آن  دست به گریبان هستند، بتوان آثاری را با همان زیبایی و طراوت شعرایی همچون  قیصر امین پور، سلمان هراتی، سیدحسن حسینی و... خلق کرد. وی خاطرنشان کرد: مسئولان باید سعی کنند با برگزاری مراسم هایی، ذهن شعرا  را به سمت ظلم ستیزی و دفاعی مقدس از معنویت در جهان معطوف دارند و جوانان را به خلق آثاری با این ویژگیها تشویق کنند  و این نکته را مد نظر قرار دهند تا این تشویقها محتوای آثار را به سمت  کلیشه ای شدن سوق ندهد. مدیر خانه شاعران ایران گفت: در دوران دفاع مقدس زنان در پشت جبهه در خدمت رزمندگان بودند. بنابراین در عرصه ادبیات دفاع مقدس، زنان و مردان در کنار هم باید تلاش کنند تا علیه ظلم و ستیز بشورند. وی وظیفه ملت مسلمان را مبارزه با استعمار و استکبار خواند و افزود:  مسلمانان بیش از دیگر مردم دنیا باید به فکر ریشه کن کردن ظلم و جور باشند.  این روحیه از ادبیات و شعر در مردم نهادینه می شود. هنر جایگاه والایی دارد و  می تواند کمک زیادی به ذات ستم دیدگان کند. شاعران مسلمان نمی توانند بی تفاوت از کنار قضیه فلسطین گذر کنند و چشمشان را روی ظلم ببندند.  ستم در هر کجای دنیا و بر هر ملتی محکوم است.

سروده ای از:   فــرزانه شــیدا : نگاهی باز   بخود گفتم دمادم لحظه در لحظه: نگاهی باز باید     سایبان خستگی های دلم باشد و گوید با دلم سوگند گرم بودنی با عشق نگاهی باز باید تیره گی های دلم را     روشنی بخشد و یکبار دگر از رویش سبز اهورائی     بگوید باز!!! دلی باید توان و قدرتش باشد که آتش را بنام زندگی      همواره روشن کرده قلبم را بسوزاند نه اما ازسر اندوه که تنها    از سر گرمای عشقی گرم وجاویدان!!! نگاهی باز باید     سایبان خستگی های دلم باشد و دیدم ناگهان من دیدگانی گرم وسوزان را و دلبستم تمام زندگی بر او و شبهایم چه گرم و وه چه نورانی تمام آتش این زندگانی را به قلبم داد کنون میسوزم از آن شعله ها هردم به هر روز وشبی همواره پی در پی ودل میگویدم :خود بوده ای آخر که آتش را دمادم یاد میکردی کنون بامن بسوز وباز هم در شعله آتش به فریاد دلت فرمان بده      :ای دل بسوز و بازهم خاموش دنیا باش بسوز و بازهم اشک دل ودیده ز چشمانت بگیر و باز هم با خود بگو هردم :  زپا هرگز نمی افتم ولی افسوس....ولی افسوس  در این شعله ها دیگر توانی نیست   رهایم کن مرا آخر که تا گریم بسوز عشق خود      همواره بی پروا رهایم کن که فریادی زنم      از عمق این سینه رهایم کن که من تنها فقط یک موج فریادم فقط یک سینه , پر اشکم فقط یک قلب تنهایم فقط یک قلب تنهایم!!!!! رهایم کن ...رهایم کن!!!! شعر ی از:فرزانه شیدا/ ف..شیدا