محبوب شدن لپتاپها در بین افراد عجیب به نظر میرسد. این حقیقت که لپتاپها با خواص زیادی که دارند از جهاتی نیز از رایانههای رومیزی کم میآورند باعث میشود که همه افرادی که هر روز با رایانه سر و کار دارند در مورد بهتر بودن آنها نسبت به رایانههای رومیزی شک کنند.
درست است که لپتاپها قابل حمل هستند، باطری کمتری احتیاج دارند و سر و صدای کمتری نسبت به انواع رایانههای رومیزی تولید میکنند اما از سوی دیگر گفته میشود که لپتاپها معمولا گرافیک و بلندگوهای بسیار ضعیفی دارند.
این تفاوتها ممکن است به ظاهرا جزئی بیایند اما برای مصرف کنندهای که هر روز ساعت ها با آن سروکار دارد بسیار مشخص است.
لپتاپها در حالت کلی نسبت به رایانههای رومیزی قیمت بیشتری دارند. اما در عین حال، کاهش قیمت آنها هم پس از ارائه شدن مدل های جدیدتر حیرت انگیز است. اولین بار در ماه می سال 2005 بود که رکورد فروش لپتاپها در مقابل رایانههای رومیزی شکسته شد و سازندگان رایانههای رومیزی پذیرفتند که محبوبیت لپتاپها بیش از پیش شده است.
حال اینکه چطور ممکن است تمامی آن سخت افزارهایی که در رایانههای بزرگ رومیزی وجود دارد همگی در یک لپتاپ کوچک جا بگیرد توضیحات مفصلی میطلبد. در حالت کلی لپتاپها و رایانههای رومیزی سخت افزار و نرم افزارهای بسیار مشابهی دارند. اما تفاوت اصلی در آن است که چطور این سخت افزارها در محیطی کوچک کنار هم قرار میگیرند.
اجزای لپتاپ:
رایانه رومیزی تشکیل شدهاند از : مادربورد,کارت ویدئو, هارد درایو و چندین قطعه دیگر که همگی در جعبه بزرگی که اصطلاحا "کیس" گفته میشود جا میگیرند. صفحه نمایش و صفحه کلید هم که با استفاده از سیم یا بدون سیم به "کیسها" متصل میشوند و چه بخواهید و چه نخواهید فضای زیادی از میز در نهایت به خاطر انبوه سیم های متصل شده به این دستگاه رومیزی گرفته میشود.
لپتاپها بسیار کوچکتر و سبکتر از رایانههای رومیزی هستند و اولین چیزی که در آنها به چشم میخورد صفحه تایپ آنهاست که حتی آن هم از انواع رومیزی بسیار کوچکتر است. به خاطر کوچک بودن اندازه لپتاپها وسایل سخت افزاری این نوع رایانه باید سه خاصیت داشته باشد.
1- در محل کوچکی جا شود.
2- باتری را به شکل کنسروی مصرف کند
3- گرمای زیادی تولید نکند
معمولا بسته به بهتر بودن نوع این سخت افزارها و اینکه تا چه حد سه خاصیت بالا را دارند , قیمت لپتاپها تفاوت میکند. گران و یا ارزان بودن لپ تاپها دقیقا بستگی به همین سه خاصیت دارد.
پردازشگر:
"سیپییو"(cpu) رایانه شما با سیستم عامل همکاری میکند تا رایانه شما به بهترین شکل کار کند و در واقع آن را کنترل میکند و به شکل مغز رایانه شماست.
معمولا این سی پی یوها حرارت زیادی تولید میکنند و به خاطر همین موضوع است که در رایانههای رو میزی فضای زیادی به فن و خنک کنندهها اختصاص داده میشود. از آنجایی که در لپتاپها چنین امکانی وجود ندارد بنابراین سیپییو در آنها:
1- در ولتاژ کمتر کار میکنند:
معمولا با پائین بودن ولتاژ در لپتاپها پردازشگر آرامتر کار میکند تا گرمای کمتری تولید کند. بسیاری از لپتاپها زمانی که به برق متصل باشند در ولتاژ بالا هم کار میکنند.
2- سوکتها و سنجاقها و گیرههای متصل به "مادر بورد" معمولا جای زیادی میگیرد. در انواع لپتاپها این سوکتها به طور کامل برداشته شده است. به همین خاطر است که معمولا در لپتاپها برداشتن cpu از مادر بورد امکان پذیر نیست.
3- حالت آرامش و خواب دارد:
زمانی که لپتاپ شما استفاده نمیشود و برای مدتی شما آن را روشن گذاشته واز آن دور شدهاید رایانه و سیستم عامل به شکلی با هم کار میکنند که سرعت "سی پی یو" شما کاهش پیدا کند.
فن و خنک کننده:
لپتاپها معمولا فنهای بسیار کوچکی دارند و لولههای بسیار باریکی در آنها تعبیه شده است که گرما را از سی پی یو بیرون میبرد. این ابزار معمولا در لبه لپ تاپها ساخته میشوند تا مسیر خارج شدن گرما کوتاه شود.
حافظه:
حافظه لپتاپ میتواند به خاطر آرام کار کردن پردازشگرها مورد مطالعه بیشتر قرار بگیرد. در برخی از لپتاپها حافظه را در نزدیکی سی پی یو قرار میدهند تا دسترسی به اطلاعات سریعتر باشد. برخی هم در محل های بزرگتر جا میگیرند تا اطلاعات در سطح پردازشگر و "مادر بورد" سریعتر حرکت کند.
همچون رایانههای شخصی،لپتاپها هم "هارد دیسک" داخلی دارند که سیستم عامل و فایلهای اطلاعاتی را نگهداری میکند. در لپتاپها اندازه این هارد دیسک ها بسیار کوچکتر از حالت عادی است و چرخش آن آرامتر است که سبب ایجاد گرمای کمتر و اتلاف باتری میشود.
صدا و تصویر:
قسمت گرافیکی در واقع یک پردازشگر کوچک است که عملیات پخش تصویر را انجام میدهد. این قسمت نیز گرمای زیادی تولید میکند. در بیشتر لپتاپها قسمت گرافیکی در مادر بورد واقع شده و یا آنکه به شکل خاص برای استفاده از لپتاپها با سایزهای کوچک ساخته میشود.
آنچه به طور یقین ثابت شده این است که گرافیک در لپتاپها از رایانههای شخصی ضعیفتر است اما استفاده کنندگان معمولا متوجه این موضوع نمیشوند.
صفحه نمایش در لپتاپها معمولا 12 تا 17 اینچی هستند و انواع گوناگونی دارند که هر روزه با اختراع انواع جدید تفاوت میکنند.
انرژی:
لپتاپها و رایانههای رومیزی هر دو با برق کار میکنند. هر دو باتری دارند تا بتوانند ساعت و تاریخ را به طور مرتب بروز کنند. بر خلاف انواع رومیزی، لپتاپها میتوانند با استفاده از باتری و بدون برق چندین ساعت روشن بماند که البته به نوع باتری بستگی دارد..
باتریهای مختلفی برای انواع لپتاپها استفاده میشود که بستگی به قیمت شان متنوع هستند. بسیاری از سازندگان باتریها مدعی اند که باتریها تا 5 ساعت مداوم کار میکنند. اما این موضوع دقیقا بستگی به آن دارد که از لپتاپ چه استفادهای میشود.
تاریخچه لپتاپ:
حدود سال 1970 "آلان کی" مردی که در شرکت زیراکس کار میکرد تصمیم گرفت رایانهای بسازد که بدون احتیاج به انواع سیم کار کند. این نوع رایانه گرچه هرگز مشهور نشد اما اولین جرقهای بود که باعث شد فکر ساخت لپتاپها به انسان خطور کند.
سال 1979 اولین رایانه قابل حمل ساخته شد. این رایانه 340 کیلو بایت حافظه داشت و "ناسا" آن را که حدود 800 دلار قیمت داشت و سنگین بود را برای پروژههای فضایی به کار گرفت.
این لپتاپ به عنوان اولین نوع رایانه قابل حمل معرفی شد تا اینکه در سال 1986 شرکت آی بی ام اولین لپتاپ حرفه ای را وارد بازار ساخت که 256 کیلو بایت حافظه داشته و دو درایو دیسکت فلاپی با صفحه نمایش تخت داشت و مودم داخلی برای آن تعبیه شده بود.
این لپتاپ حدود 5.4 کیلوگرم وزن داشت و به قیمت 3500 دلار به فروش میرسید توانست نام خود را به عنوان اولین لپتاپ ثبت کند.
منبع: همشهری آنلاین و تبیان