قصه.... شعری از فرزانه شیدا -ف.شیدا

خلوت این دل ما پر ز سکوت است و زوال

قصه ی بودن ما همچو دروغ است وخیال

ما شکار غم و دل در قفس رنج اسیر

چون شکسته ست دگر بر تن ما آن پروبال

چون در آید ز افق غنچه ی پُر نور طلا

شب تاریک دل ما ست پر از رنج وبلا

چون رسد بر دل ما لحظه ی تاریکی دهر

غم به فرسایش من بر تن من داده جلا

طفل معصوم من از بی خبری خفته بناز

همه لبخند بلب دارد و می خندد باز

از دل مادر خود ، غافل و از رنج بدور

اشک مادر که ندیده ست به شبهای دراز

اوچه داند که دلم بس نگران است وپریش

مرحمی نیست مرا ، تا که نهم بر دل ریش

گریه در سینه فغان دارد وچشمانم خشک

خنده را برهمه اجبار، نهم بر لب خویش

اوچه داند که به تنهائی ما ، نیست کسی

بدل مادر او غصه و غم مانده بسی

او چه داند که بسی یکّه ، بدنیای غمیم

جز خدا ، بر منو ما نیست دگر دادرسی

۱۳۶۷/۱/۶

شنبه اول فروردین ماه۱۳۶۷

سروده فرزانه شیدا

آشیانه های شعر فرزانه شیدا :

دیوان شیدائی

آشیانه شعر

آشیانه شعر (دمی باتووو)

دفتر شیدائی دل

در اغوش تنهائی

دیوان شعر فرزانه شیدا:

گالری عکس منتخب از اسکاندیناوی ف.شیدا

. جمعه 17 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 05:02 ق.ظ

همراه بامن- مطالب متنوع-شعر-ادبیات (به قلم جستجوگر/f.Sheida)