نارسیس (به قلم: شمیم)موضوع:فرهنگی و اجتماعی

نارسیس (شمیم)موضوع:فرهنگی و اجتماعی

در اساطیر یونانی، جوان زیبارویی که به عشق دلباختگان خود توجّهی نمی‌کرد و حتّی به الهه‌هایی که عاشق او بودند بی‌اعتنایی می‌کرد. تا اینکه روزی به کنار چشمه‌ای می‌رود و در هنگام آب نوشیدن صورت خود را در آب می‌بیند و فریفته خود می‌شود. برای آنکه خود را در آغوش کشد، در آب می‌پرد و غرق می‌شود. خدایان به‌خاطر این ناکامی وی را به گلِ نرگس (نارسیسیوم) تبدیل می‌کنند تا همواره بر لب آب بروید و خود را نظاره کند.   بر گرفته از سایت شعر نو: http://shereno.com/index.php?op=artist

نوشته شده در پنجشنبه 12 اردیبهشت 1387 - 17:11:54 ارسال از هدی به نژاد (شمیم)

هدف از آفرینش انسان(شمیم) موضوع:فرهنگی و اجتماعی

هدف از آفرینش انسان(شمیم)موضوع:فرهنگی و اجتماعی

بر گرفته از سایت شعر نو: http://shereno.com/index.php?op=artist       منبع:  http://www.yataahoo.com/Home.htm             ما، زرتشتیان بر این باوریم که خداوند ما را آفریده است، تا زندگانی را تازه کنیم و جهان را نو سازیم. تازه گردانی و نوکردن زندگانی و جهان مادی مقصود و هدف آفرینش است. به زبان گزارش‌های مقدس، به کار و کوشش برای نوکردن زندگانی «نبردکردن با اهریمن» گفته می‌شود. خویش‌کاری هر زرتشتی نبرد کردن با اهریمن است. هر یک از مردمان برای خویش‌کاری کردن آفریده شده‌اند. در زندگانی روان هر یک از مردمان در برابر کارهای او مسول است و در مینو روان به داوری فراخوانده می‌شود. پس از داوری ، روان پاداش یا پادافره خواهد گرفت. در گیتی اگرهر کسی خویش‌کاری‌های فردی واجتماع خود را به سرانجام رساند ، فَرَه به او رو می‌کند وخوشبخت و دارا و توانا می‌شود و فرهمند می‌گردد. تازه گردانیدن زندگانی یک راه دارد و آن نیز «راه اشویی» است. به «راه اشویی» رفتن هم‌آهنگ شدن با «اشا» است. هم‌آهنگی با اشا به معنای رفتن به «راه اشویی» است. راه در جهان یکی است و آن راه اشویی است. رفتن به راه اشویی یا عمل کردن به فلسفه‌ی دین زرتشتی آسان نیست. هم‌آهنگی با اشا به معنای آن است که هر لحظه و همیشه باید آگاهانه و از روی دانش و خرد نیکی بر بدی برگزیده شود. برای برگزیدن نیکی باید آگاه و خردمند و دانا بود. آسنَ خرد یا خردذاتی را خداوند در نهاد هر یک از ما قرارداده است و خود ما نیز می‌توانیم با آموختن، گوشو سرود خرد یا خرد اکتسابی بدست آوریم. با کمک خردذاتی می‌توانیم دانش و آگاهی بدست آورده خردمند شویم و جهان را نو کنیم. از دیدگاه دین زرتشتی، کار و اندیشه انسان، می‌باید پیوسته در حال نوآوری باشد. زندگی بدون آفرینندگی، تیره و خاموش و مرگ آور است. کاشتن یک گُل و یا درخت تا نوشتن یک نوشتار و کتاب ، ساختن یک آهنگ و ایجاد یک هنر، زادن یک فرزند و فرآورد یک محصول ، همه وهمه خدمت و یاری به آفرینش است. تنها زندگی‌ای شکوهمند و سرشار و زنده است که در آن همه نیروهای انسانی به کار می‌افتد وهنر و نوآوری و شادی و خوشبختی تا جنب و جوش ، کوشش و پویش همه جا را فرا می‌گیرد. واپس گرایی، کهنه پرستی و خشک اندیشی در آرمان زرتشتی ناستوده و ناشایست است. گفتن«جهان و کارجهان جمله هیچ در هیچ است» در دین زرتشتی گناه است. در دین زرتشتی، انسان باید پیوسته برای بالا بردن توان بدنی، خرد و روان خویش و همچنین برای بالا بردن توان اقتصادی، دینی و سیاسی خود ابزارآلات ، شیوه و وسایل نوی بیافریند. انسان باید برای همزیستی با یکدیگر و ایجاد تمدن، پویا و سودرسان برای همه،‌پیوسته درتلاش باشد. آرمان زندگی انسان ، آبادانی و شادمانی جهانیان است که می‌توان با اندیشه، گفتار و کردار نیک به آن دست یافت. در نماز اشم وهو ، می‌خوانیم: «خوشبختی است، خوشبختی از برای کسی است که بهر بهترین راستی، راست و پاک باشد». خوشبخت کسی است که، کار خوب را تنها برای خوب‌بودن خودِ آن کار انجام دهد و هیچگونه چشمداشتی نداشته باشد. «پروردگارا بشود مانند کسانی شویم که جهان را به سوی تکامل و آبادی پیش می‌برند. ای خداوند جان و خرد و ای هستی بخش بزرگ، بشود که در پرتو «راستی و پاکی» از یاری تو برخوردار گردیم تا زمانی که ما دستخوش بدگمانی و دودلی هستیم، اندیشه و قلب ما یکپارچه به توجه پیدا کند.» اهنودگات، هات30، بند9 «ای مزدا کسیکه همیشه به اندیشه‌ی، ایمنی و سود خویش است، چگونه به جهان شادی بخش مهر خواهدورزید؟ پارسایانی که در برابر هنجار هستی و راستی وپاکی زندگانی می‌کنند، در مکانی که پرتو خورشید تو درخشان و جایگاه دانایانست، به سر خواهند برد.» سپنتمد گات، هات 50 ، بند2 یاری نامه : 1-زهرآب؛ دین‌بنده آونهیر، جستاری درباره‌ی دین وآیین و گزارش‌های سپندینه؟ انتشارات راهگشا، شیراز، 1382،صص199تا204. 2-شهزادی؛ رستم،جهان بینی زرتشتی، انتشارات سازمان فروهر، تهران، 1367، صص30و31. 3-گاتها یا سرودهای اشوزرتشت، ترجمه‌ی موبد فیروز آذرگشسب.   به قلم کهدی به نژاد (شبنم)

نوشته شده در چهار شنبه 11 اردیبهشت 1387 - 15:19:54 ارسال از هدی به نژاد (شمیم)

دوبیتی هائی از فرزانه شیدا

 

در حریم نفس عشق نهادیم دلی

ودگرباره به اندوه دلم باز شکست

آه ای عشق ...چرا تنهائی؟!

ره ما گرچه زهم گشته جدا

تو چرا ره به خرابات مغان در راهی؟؟!!

من چرا یکّه وتنها در راه...

همه کس باز غریبانه براه

همه کس گم شده راه...!!!

ما چرا تنهائیم...ما چرا تنهائیم؟!

۵اردیبهشت ۱۳۸۷


از:فـرزانه شــیدا

 

 

دلسوخته از حدیث ویران تـنم

تا کی بدل سوخته فریاد زنـم؟!

هرروز به نامًِ نامی عشق... خـــدا

افسرده شدم ، بپای دل می شـکنم!!!

شنبه ۷اردیبهشت ۱۳۸۷-ف.شیدا

" دیوان اشعار : فــرزانه  شـــیدا "

Farzaneh Sheida

 

شیداترین(دیوان اشعار):

 

http://fsheidaaa.blogsky.com/

 

کامیار عابدی - به قلم:‌رضا آشفته

کامیار عابدی

کامیار عابدی - رضا آشفته -------------------------------------------------------------------------------- کامیار عابدی، پژوهشگر و منتقد ادبی خود را محکوم به نوشتن و خواندن می‌داند و به همین جهت همه وقت خود را صرف تحقیق و تالیف درباره موضوعات و چهره‌های مهم ادبیات معاصر کرده است.او دیگر دوست ندارد درباره مجوز و گم شدن آخرین اثرش در وزارت ارشاد و سه سال بلا‌تکلیفی آن بگوید، بلکه می‌خواهد درباره آخرین تالیفات و پژوهش‌هایش بگوید. با آنکه این کتاب‌ها آماده چاپ و نشر هستند، فعلا‌ دست نگه داشته تا موعدی برای این مهم فراهم شود. عابدی یک کتاب به نام <دو رساله درباره سهراب سپهری> دارد که در 120 صفحه حروفچینی و آماده نشر شده است. در رساله اول به ارتباط سهراب با ژاپن و تاثیرپذیری‌اش از شعر، ادبیات و آیین‌های شرق دور به ویژه ژاپن می‌پردازد و رساله دوم به رابطه سهراب با کاظم تیناتهرانی اختصاص دارد؛ نویسنده‌ای که یادداشت‌هایی درباره سهراب نوشته و حواشی کتاب اتاق آبی هم توسط او صورت گرفته است. این مطالب از طریق سهراب به بیژن جلا‌لی رسیده و او هم پیش از مرگ آنها را در اختیار عابدی قرار داده است. این مطالب در شناخت آثار سهراب مفید خواهد بود. تیناتهرانی در سال 60 فوت کرده است.کتاب دوم کامیار عابدی درباره <چهل گفتار درباره شعر معاصر> است که <برگ‌هایی از تاریخ بی‌قراری ما> نام دارد. او طی سال 81 تا 86، 40 عنوان مقاله در مجلا‌ت فرهنگی به چاپ رسانیده که این آثار با یک ویرایش تازه در کتاب ذکرشده گردآوری شده است. در این مقالا‌ت به موضوعات و جریان‌های نوگرا و سنت‌گرای شعر در یکصد سال اخیر و چهره‌های شعر و ادبیات معاصر پرداخته شده است.<شاعری از دیار آذرآبادگان/ بررسی شعرهای رعدی‌آذرخشی> ازجمله دیگر کتاب‌های آماده چاپ این پژوهشگر فعال کشورمان است. رعدی‌آذرخشی از شاعران سنت‌گرا و مفسران این جریان شعری است که از دهه 20 تا اوایل دهه 40 در یونسکو به عنوان نماینده ایران فعالیت می‌کرده است. دیوان و مجموعه مقالا‌ت این شاعر اوایل انقلا‌ب منتشر شده و پس از این آثار نایاب شده است. انگیزه نوشتن این تک‌نگاری هم نوشتن یک مقاله درباره رعدی‌آذرخشی برای دانشنامه زبان و ادب فارسی که زیرنظر اسماعیل سعادت منتشر می‌شود، بوده است. عابدی درمی‌یابد که درباره این شاعر که در زمینه شعر سنتی هم موفق بوده، نقد و بررسی کمتری صورت گرفته است.<رهنورد گمشده> عنوان چهارمین کتاب پژوهشی کامیار عابدی است که در این تک‌نگاری به مرحوم حسن هنرمندی، شاعر، مترجم و پژوهشگر می‌پردازد که از پیشگامان ادبیات تطبیقی در ایران به شمار می‌آید. در این تک‌نگاری به آثار مختلف هنری با نگاه تحلیلی پرداخته می‌شود. کامیار عابدی هنوز هم می‌نویسد و می‌خواند و همچنان می‌تواند درباره دیگر تحقیقاتش که در مراحل مختلف هستند، اطلا‌عاتی بدهد. به هر تقدیر باید منتظر نشر این تحقیقات باشیم.

نوشته شده در دوشنبه 9 اردیبهشت 1387 - 18:26:14      ارسال از رضا آشفته     بر گرفته از سایت شعر نو: http://shereno.com/index.php?op=artist