رهگذر -شعری از فرزانه شیدا

 

رهــگذر  آهــسته تر  ،   از کنار  من  گـذر

 

راه تو راه  من است ، بی تو کو یک  همسفر

 

رهگذر این راه ما ، راه عــشق است و  وفا

 

بُردی از یاد مگر   ،   تو وفای  عــشق   ما؟!

دل  ســپردم   برتو  من ،  عاشقانه   بی  ریا

با دلم  اکنون  بگو  ،   مانده ام   تنــها    چرا؟!

 

چونکه  دیدی  عاشــقم   ،   از دلم گشتی جدا

 

رفتی   و   با رفتنت  ،   کرده ای ویران مرا !!!

 

این  دل ء بشـــکسته  را  ،  زندگی کرده  فنا

 

عــشق تو   مانده   بدل ،   باز    دلتنـگم   ترا

 

روز  و شبـــها   بگذرد   ،  زندگی کوته شود

 

هرکه  آمد  در جـهان  ،   خود   اسیر ره شود

 

لیکن  آخر  بــیوفا    ،‌  این ره   یاری     نبود

 

رفــتن ودل کــندنت  ،‌‌‌‌    راه  دلــداری    نبود

 

هــمسفر بودی   مرا ،    روزگاری   با   دلـم

 

ره   جدا کردی  چرا ؟؟!!  خوب من ای یاورم!!

 

ســروده : فـــرزانه شــــیدا

 

 

چهارم فروردین ماه ۱۳۶۰

 

 

باز نو یسی ۱۳۸۶ بهمن ماه