ناشناخته ماند ه ام - شعری از فـرزانه شــیدا

نـاشنـــــاخته مـــانـــــــده ام

در مســــــیر تــــمامــی رفتـــــــن ها

در غـــــروب بــــی ترانه  فـــــردا

در طلـــــوع صبـــــح ابــری و بارانــــی

و تنـــــها دلـــم میــــدانســـــت

بـــــی نصیــــب میــــــروم

بـــی آرزو بـــــی امیــــــد

در جــــاده هـــای مـــه آلــود ’ تــردیــد

التــــــماســــــم را

خــش خــش بــرگـــــهای   پــائیـــزی

بــــــی صــــــدا میـــــکــــــرد

در      زیـــــر     پـــاهــــــایـــــم  

کـــه بــــی هـــــدف میــــرفـــــت

بـــه کـــــــجا   روانـــــم    مــــــن

جـــویبـــار غـــم آلـــوده’ اشــــکم نیـــز

نــــمیـــــدانـــد

مــــن امــا روشــــنائی

نـــور خــــداونــد

را جــــستجـــو مـــــیکنـــــم

بــا تمــــامـــی تــار و پــــودم

و اگـــرچــه  ســــــرگـــــردان

راه     مــــی پیـــــــما یـــــم

میـــــدانم  

بیـــــراهه نـخـــواهد بـــــود

جــــستجـــوی راه خـــــــــدا

راهـــــی را   که    در      آن  

بــدور از تـــمامــی نیـــرنــگها

در یــاس

از پنـــاه بـــردن بــه آدمـــی

یکــروز روشنـــائی خـواهد  یافـــت

از بـــرکت امیـــد  بــه  خــداونـدی

کـــه رهـــایم نمـــی ســازد  

در بی کســـی ها

و آنــــروز

دیــــر نـــخواهـــد بــــود

 شعر از فـرزانه شــیدا

تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیواااااماهیچ

  تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیواااااماهیچ