بی خبر -شعری از فرزانه شیدا

 

افسردگی های مــرا یــارا  بیـــاد مــــن  مـــیار

پای پــیاده مـــیروم  امــا تو  بـر اســبی ســوار

آســـوده راحــت میروی اما  شــکایت  مــیکنی

پس من چه گویم جان من از قلب دائم  بیـقرار؟!

یارا دل افـــسرده ام  دارد شـــکایت  بیـــشمار

هرگز نشـددر  اوج غـم گردد کسی با سینـه یار

صــحرا به صــحرا  دربــدر  تنـــها بدون هـمسفر

مــنهم که تنـــها مـیروم  بی یاور و بی غمگسار

در  کام  من ای بیـــخبر گر  زندگی طعمی  نهاد

جز مزه زهــری نبــود   زهــری ز تلخــی   ناگوار

خــشم جـهان را دیده ام با ظـلم و جور و  قهر او

اکـــنون ز عمـق سینــه ام  دارم  ز دنــیا  انزجار!

جز آتـــش خـــشمی نبود  یا یک جــهنم بر دلم

آنرا که تو در قــلب خود  نامش نهادی "روزگار"!!

دیوانـه ای خواهم شـدن  گر یاد ایــن دنیا کنــم

ای بی خبـر از حال ما ،  ما را به حــال خود گذار

 http://fsheidaa.blogfa.com/

تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیوا

http://fsheidaaa.blogsky.com