لالائی ...سروده ی فرزانه شیدا -ف.شیدا

 

لالا گل پونه ، دل از غمها به زندونه
 
برای عاشقی کردن، تواین دنیای ویرونه
 
دیگه شوقی نمیمونه
 
دیگه شوقی نمیمونه
 
 
لالا گل سرخم ، نمونده سرخی رخ هم
 
نه شرم از بی وفائی ها ، نه حُجّبی بر رخ وگونه
 
تو دنیای تباهی ها ، دل هر آدمی خونه
 
دل هر آدمی خونه!
 
 
لالا گل سوسن ، توُ این دنیا، تُواین برزن
 
تمومه قصه ها مردن ، دلااز بسکه   حیرونه...
 
دیگه آوای هر قلبی ، چه غمگینه چه محزونه!
 
 
 
لا لا شقایقها ، امید قلب عاشقها
 
توُ این دنیای دیوُنه ،دل عاشق چه پنهونه
 
سکوتش گریه ی قلبه ، همش درخود پریشونه
 
همش درخود پریشونه  !
 
 
لالا گل یاسم ، نسیم عطر احساسم
 
توُ دنیای غم و ماتم ، همه دلها چه داغونه!
 
به شبها رهگذر درغم ، دیگه شعری نمیخونه
 
دیگه شعری نمیخونه!
 

 

لالا گل خنده ، گل مادر که فرزنده
 
برای خواب وآرومت ، دل مادر چه مجنونه
 
همه شادی ورنج تو، تماما بر دل اونه
 
تماما بر دل اونه!
 

 

لالا گل نازم، توئی در شعر و آوازم

 

به رسم زندگی روزی، توهم میری ازاین خونه

 

دل تو در  کنار من ، فقط چندروزی  مهمونه

 

 فقط چندروزی  مهمونه!

 

لالا گل عشقم ، نبینم در نگاهت غم
 
به هر قطره به هر اشکت ، دلم با غم هراسونه
 
دلم  معنای بودن رو ، به لبخند تو میدونه
 
به لبخند تو میدونه!
 

 

بخواب آروم لالا.. لالا ، تو دلبندم ، گل زیبا
 
اگرچه زندگی سخته  ، همه رنجش روی شونه
 
لبات وقتی که می خنده ، برام دنیا چه آسونه
 
برام دنیا چه آسونه!
 
 
یکشنبه ۱۹ خرداد۱۳۸۷
 
سروده ی فــرزانه شـــیدا